De middelmatigen onder ons, de intellectueel niet hoogstaanden, de niet hoogvliegers, kennen allemaal het nummer Survival van gitaarbandje Muse. Het schijnt aan één stuk door voor de Olympische Spelen gedraaid te zijn, zou door de Muse(kanten) bedacht zijn met de Olympische Spelen in gedachten en zou over absolute toewijding en onversneden wilskracht om te winnen gaan.
Niets is minder waar. De middelmatige muzikanten van Muse zaten op de bank 'Doomsday Preppers' van Discovery Channel te kijken en schreven Survival over de knotsgekke malloten die denken dat de wereld binnenkort zal vergaan. Dat doemdenken leverde Muse inspiratie voor een nummertje dramatiek, zeker wanneer je dat koppelt aan de Laibach bombastiek die ze in Survival tentoon spreiden. Jawel, Laibach! Het gehele nummer komt zo uit de koker van de Ljubljana band, die zelf alles bij elkaar gestolen heeft.
Natuurlijk is er verschil tussen het edele jatwerk van Laibach en het schaamteloze geïmiteer van Muse. De laatsten zijn middelmatig, terwijl Laibach daar ver bovenuit stijgt. Verschil moet er nu eenmaal zijn.
Ziedaar dus het verschil tussen kunst en crap, Laibach en Muse. Tussen stelen en imiteren.
Niets is minder waar. De middelmatige muzikanten van Muse zaten op de bank 'Doomsday Preppers' van Discovery Channel te kijken en schreven Survival over de knotsgekke malloten die denken dat de wereld binnenkort zal vergaan. Dat doemdenken leverde Muse inspiratie voor een nummertje dramatiek, zeker wanneer je dat koppelt aan de Laibach bombastiek die ze in Survival tentoon spreiden. Jawel, Laibach! Het gehele nummer komt zo uit de koker van de Ljubljana band, die zelf alles bij elkaar gestolen heeft.
Natuurlijk is er verschil tussen het edele jatwerk van Laibach en het schaamteloze geïmiteer van Muse. De laatsten zijn middelmatig, terwijl Laibach daar ver bovenuit stijgt. Verschil moet er nu eenmaal zijn.
Ziedaar dus het verschil tussen kunst en crap, Laibach en Muse. Tussen stelen en imiteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten