In de Groene Amsterdammer een stuk over iets wat wel interessant lijkt. Maar de Groene kost geld, en dat heeft Cultuur Vandahl niet.
Daarom maar de gratis RSS feeds nagekeken, en daar het opmerkelijke bericht dat een beveiliger aan de Universiteit aldaar in Nijmegen een lap papier van 12 meter heeft weggegooid. 'Hoezo is dit nieuws (?)' vraagt iedereen zich af. Wel, het schijnt een kunstwerk te zijn geweest. 'Maar kunst impliceert toch kunde, Vandahl?' Zo vroeg mij een oud dametje. 'Ja oude dame, kunst impliceert inderdaad dat je iets moet kunnen.' 'En kon deze kunstenaar wat?' Werd mij gesteld door de menigte die zich om mij heen verzamelde. 'Nee, dat kon hij niet', antwoordde ik vol disdain.
Het bewijs is hier te vinden, maar men mag mij ook op het woord geloven, of op mijn mooie blauwe ogen.
Peter Otto is geen kunstenaar, om de simpele reden dat zelfs een beveiliger nog kan zien dat de man niet kan tekenen, noch schilderen. Kunst is aan hem verspild. Hij mag broddelaar heten, of froebelaar.
Vandahl looft een beloning uit aan alle beveiligers: ruk de rotzooi van de muren in het gebouw waar jullie werken en smijt het in de afvalcontainer. Niemand gaat het missen en je maakt er één simpele ziel (Vandahl) blij mee.
Zij die dit willen doen, krijgen van Robotklauw een gesigneerd kunstwerk (in Tiff over de mail; nog wel effe uitprinten).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten